دورترین نقطه مرزی ایران؛ مقصد «عشق» معلمی
عشق به معلمی او را به سمتی کشاند که سختی های دور افتاده ترین و سردترین منطقه ایران و دوری از خانواده را به جان کشید اما از آرزوی دیرینه اش کوتاه نیامد؛ این عشق و تلاش هایش برای جذب لازم التعلیم ها جهت تحصیل تا جایی پیش رفت که به عنوان «معلم برتر ایران» انتخاب شد.
به گزارش نادیاتور، «آرام احمدپور» کارشناس ارشد تاریخ، معلم مقطع ابتدایی شهرستان اشنویه استان آذربایجان غربی، 18 سال است که در روستای گلاز به شغل معلمی فعالیت دارد و بهمن 1402 به عنوان «معلم برتر ایران» توانست جایزه نیم میلیاردی این نشان را بدست آورد. تلاش های او در این روستا برای جذب دانش آموزان به تحصیل دلیلی شد تا باب صحبت با این معلم 42 ساله دورترین منطقه ایران باز شود که در ادامه می خوانید:
از همان دوران ابتدایی با اثرگذاری که معلم کلاس اول دوران تحصیلش بر او و دانش آموزان دیگر داشت به معلمی علاقه مند شد؛ عشق معلمی در وجودش نهادینه شد و تلاش و آرزویش معلم شدن بود. پدرش قدیمی ترین کتاب فروش شهرستان اشنویه است؛ نادیاتور و وابستگی شدید مادرش تا حدی بوده که مانع سربازی رفتنش شد: «علاقه مادرم به من مانع رفتنم به سربازی شد و با فروش طلاهایش خدمت سربازی را برای من خرید.»
برحسب شغل پدر، خودش نیز 4 سالی در کتاب فروشی کار کرد اما این مدت باعث نشد که از هدف اصلی و نهاییش که معلمی بود دست بردارد؛ رشته تحصیلی اش را به انسانی تغییر داد و 5 سالی پشت کنکور ماند: «در نهایت رتبه 1143 کنکور دانشگاه تربیت معلم شهید رجایی ارومیه قبول شدم.»
بعد از اتمام دوره تربیت معلم با مراجعه به اداره آموزش و پرورش شهرستان، دورترین روستا یعنی روستای گلاز نصیبش شد: «روزهای اول زندگی در گلاز خیلی سخت بود، به دلیل شرایط جغرافیایی منطقه دعا می کردم سال تحصیلی تمام شود و به خانه برگردم. بعد از آشنا شدن با مناطق عشایری و آداب رسوم مردم با آنان انس گرفتم و تا امروز که 18 سال می گذرد در این منطقه زندگی می کنم.»
روستای گلاز برای تحصیل دانش آموزانش مشکلات بسیاری مانند نبود اینترنت داشته و دارد اما این معلم برای جبران کاستی های روستا از هیچ کاری فروگذار نکرده؛ در دوران کرونا که تمام کشور در شبکه شاد مشغول آموزش به دانش آموزان بودند این معلم با رعایت پروتکل های بهداشتی با حضوری برپا کردن کلاس ها به این کار می پرداخت: «خداروشکر در آن مدت مشکلی به وجود نیامد و بچه ها دچار افت تحصیلی نشدند.»
احمدپور از دیگر مشکلات روستای گلاز را ترک تحصیل دانش آموزان در همه پایه ها و مقاطع تحصیلی می داند و دلایل آن را فقر فرهنگی، مشکلات اقتصادی خانواده، بیگانه بودن اولیاء با محیط مدرسه، استفاده از پسران به عنوان نیروی کار، ازدواج دختران، جذاب نبودن محیط مدرسه و … عنوان می کند.
این مشکلات بهانه ای بود تا این معلم به فکر رفع علت های ترک تحصیل دانش آموزان بیفتد: « جهت آشتی اولیاء با مدرسه جلسات فصلی درباره آموزش و پرورش و تعلیم و تربیت برگزار کردم؛ مسیولان اداره را به مدرسه آوردم و از روحانی روستا خواستم در مجالس خود خطبه هایی را به علم و دانش اختصاص دهد. جهت تغییر نگرش مردم به آموزش و پرورش با هزینه شخصی تقویم دیواری با تصاویر دانش آموزان درست می کنم تا برای مردم روستا فرهنگ سازی ایجاد شود. از مسایل پیش آمده در روستا فیلمبرداری می کنم و با درست کردن دی وی دی برای کل روستا به آن ها ثبت خاطرات را هدیه می دهم و با بردن بچه ها به کتابخانه عمومی یا کانون پرورش فکری مجتمع فرهنگی آن ها را با کتاب و کتابخوانی آشتی می دهم. همچنین برای تامین هزینه تحصیل دانش آموزانی که اولیای آن ها به دلیل مشکلات اقتصادی مانع تحصیل بچه هایشان می شوند با کمک خیرین و ادارات تلاش می کنم.»
مدرسه ای که احمدپور در آن مشغول است دو شیفت اول تا پنجم، ششم تا نهم با 200 دانش آموز دارد و وی امسال در پایه سوم با 24 دانش آموز دختر و پسر مشغول فعالیت است.
اثرگذاری بر جامعه محلی روستا آنقدر برای این معلم مهم بوده که همیشه دوربینی همراه دارد تا از مردم، مراسمات و اتفاقات روستا فیلمبرداری کند؛ حالا نیز تمام عکس ها و فیلم های 18 سال را در کانال تلگرامی برای ثبت خاطرات مردم به نمایش گذاشته است.
از نحوه آشناییش با جشنواره معلم برتر سخن گفت اینکه چطور آشنایی اش با مستندساز تهرانی که برای شناخت دانش آموزان ترک تحصیل کرده به اشنویه آمده بود بهانه ای برای معرفی اش به برنامه معلم برتر شده است: «این مستندساز آبان ماه با من تماس گرفت و گفت برای جایزه معلم برتر من را نامزد کرده و ابتدا باید مستندات کاری را بارگذاری کنم.»
شرکت در برنامه جایزه معلم برتر معیارهایی داشت مانند تخصص، اثر گذاری معلم برای جذب دانش آموزان ترک تحصیل کرده، اثر گذاری بر جامعه محلی و … که بعد از راستی آزمایی، پرسش و مصاحبه با مردم روستا، در نهایت این معلم به عنوان یکی از 6 معلم برگزیده انتخاب و در نهایت معلم برتر شد.
این معلم برتر، همچنین سال 91-92 معلم نمونه منطقه، سال 92-93 معلم نمونه استان، سال 93 – 94 معلم نمونه کشور، در پانزدهمین اقدام پژوهی با عنوان «چگونه توانستم دانش آموزانم را به کتاب و کتاب خوانی علاقه مند کنم» نیز مقام اول کشوری را بدست آورد و توانست در چهاردهمین فراخوان پرسش نادیاتور ریاست جمهوری رتبه دوم کشوری را کسب کند.
در پایان صحبت های خود از عهدش با خداوند می گوید: « برای سال های آینده با خدای خود عهد بستم دوران باقی مانده خدمتم را در روستای گلاز باشم و با شور و شوق و علاقه به مردم روستا خدمت کنم و امیدوارم فرزندم نیز راه مرا ادامه دهد.»
پایان خبر نادیاتور
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "دورترین نقطه مرزی ایران؛ مقصد «عشق» معلمی" هستید؟ با کلیک بر روی اجتماعی، اگر به دنبال مطالب جالب و آموزنده هستید، ممکن است در این موضوع، مطالب مفید دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "دورترین نقطه مرزی ایران؛ مقصد «عشق» معلمی"، کلیک کنید.